Бад нест, пас аз кор ӯ бо чунин либоси шаҳвонӣ вохӯрад! Тамоми рӯзро бубинед ва танҳо дар бораи он фикр кунед, ки чӣ тавр зуд ба дики худ бирасед! Ростӣ, ба мард ҳасад намебарам, зуд мефаҳмад, ки то бегоҳ ин қадар интизор шудан фоида надорад. Шавҳар дар ҷои кор, хона холист... ошиқи омадан комилан мумкин аст!
Агар ҳама занҳо ба ин гуна бачаҳо барои кумакашон ташаккур мегуфтанд, бовар кунед, ҳоло синну соли ҷанобон бармегашт. Аммо занон шикоят мекарданд, ки мардонро аз даст додаанд ва дар фикри шукр набуданд.